Walc to znany na całym świecie taniecwirowy. Wywodzi się z Niemiec, ma umiarkowane tempo, w takcie ¾.Najpierw tańczono go wyłącznie w małych barach, dopiero w 1786roku zyskał uznanie w oczach arystokracji, po tym jak w wiedeńskimteatrze zaprezentowano układ do opery „La cosa rara” MartinaSolera. Muzykę do walca tworzyło wielu kompozytorów, m.in.: JohannStrauss oraz Piotr Czajkowski. Wyróżnia się cztery odmiany walca:wiedeński, angielski, rosyjski (melancholijny, wykonywany przezorkiestrę dętą) i francuski (dość szybkie żywe tempo, częstotowarzyszy akompaniament akordeonu).

Szybszym rodzajem walca jest walcwiedeński. Ten taniec towarzyski liczy sobie tempo około 60 taktówna minutę i nieparzyste metrum 3/4. Jego cechą charakterystycznąsą dynamicznie wirowe obroty. Walc ten nazywany „wiedeńskim” odpierwszego publicznego odtańczenia w 1815 roku, na kongresiewiedeńskim. Wywołał on różne reakcje na ówczesnym dworze,począwszy od uznania ten taniec za niemoralny ze względu napubliczne obejmowanie się w tańcu, a ciągłe wirowanie może byćprzyczyną chorób czy nawet śmierci. Niemniej jednak do połowy XIXwieku walc wiedeński był nieodłącznym elementem balów na dworachprawie całej Europy, wyjątek stanowiły Anglia i Szwajcaria, któredługo wzbraniały się przed nim.

Walc można zaliczyć do najbardziejeleganckich tańców turniejowych. W walcu wiedeńskim dąży się douzyskania efektu płynności ruchów. Opiera się on na pięciupodstawowych figurach, czyli kroku zmiennym i także na obrotach orazfleckerlach w prawo i lewo. Jednakże w turniejach tanecznych nie maograniczeń co do figur. Walc wiedeński tańczony płasko jestokreślany mianem „no foot rise”. Kroki stawia się na pięcielub przedstopiu, ale nie na palcach. Nazywa się to brakiem unoszeniai opadania. Nie jest to dosłowne, gdyż wrażenie unoszenia lubopadania wywołuje także sama technika taneczna, mniejsze lubwiększe ugięcie kolan, czy długość kroku.

Walc angielski to znany taniectowarzyski, w którym dominują proste rytmiczne ruchy i obroty.Powstał w Anglii, a po raz pierwszy odtańczony był około 1910roku w Londynie. Jego technikę i styl ustalono w Anglii w roku 1921.Tempo wynosi 30-31 taktów na minutę, a takt 3/4 Jest to trudnytaniec metronometryczny i wirowy. Na turniejach tańca towarzyskiegotańczony jest przez pary jako jeden z pierwszych tańcówstandardowych. Oceniane przez sędziów są takie elementy jak m.in.partnerowanie, prawidłowość ruchu wahadłowego oraz opadania iunoszenia podczas każdego taktu. Walc angielski kontaktowy taniec, wktórym ciała tancerzy dotykają się od bioder aż po mostek.Główny figury to m.in. chasse, wirówka, promenada, whisk, opentelemark oraz fallaway.