Najbardziej charakterystycznym tańcemsubkultur punków oraz metalowców jest pogo. Ten rodzaj tanecznegorytuału widoczny jest na każdym koncercie rockowym. Popularnośćzyskał w latach osiemdziesiątych, po imprezach muzycznych wJarocinie. W skrócie pogo jest bardzo chaotycznym tańcem, którypolega na wzajemnym odbijaniu się od siebie i przepychaniu.Uczestnicy często tańczą, trzymając się pod ramię. Jednakżepostronni świadkowie, widzą w pogo raczej rodzaj bijatyki, a nietańca. Brutalniejszą odmianą pogo jest mosh.

Wśród elementów ruchowych w pogowyróżnić należy falę, zwaną również lewitacją, czyliprzenoszenie uczestnika tańca na rękach tłumu w kierunku sceny.Fala rozpoczyna się po „rzuceniu się” danej osoby w tłum,który powinien ją złapać. W pogo popularny jest także młynek.Uczestniczą w nim dwie osoby, polega na szybkim kręcenie się, przywzajemnym trzymaniu się za skrzyżowane ręce. Kościołem nazywanejest grupowe podskakiwania i śpiewanie wzdłuż wyznaczonego okręgu,przy wspólnym trzymaniu się za ramiona. Inną zabawą jest tzw.gonisz, czyli gonienie się w kółko oraz ściana śmierci, w którejdwie ekipy uczestników ustawionych naprzeciw siebie, na dany znaknacierają na ludzi przed sobą.